"De klimaattop is overbodig" - VAN LIEMPT LIVE

Milanković theorie beschrijft de effecten van de beweging van de planeet aarde op het wereldklimaat. Milutin Milanković (Dalj, 1879 – 1958), civiel ingenieur en wiskundige, beschrijft in een publicatie in 1941 dat de variaties in de baan van de aarde rond de zon (excentriciteit), de variaties in de aardashoek (obliquiteit) en de tolbeweging van de aardas (precessie) van invloed zijn op de temperatuur op aarde. Als gevolg van deze variaties varieert de temperatuur op aarde en zijn de ijstijden gedurende het Kwartair  (2,5 miljoen jaar – heden) te verklaren.

De onderste curve toont het berekende effect van de excentriciteit, precessie en obliquiteit op de hoeveelheid ontvangen zonne-energie die op een zomerse dag aan de buitenkant van de dampkring  op een vierkante meter wordt ontvangen op 65 graden NB. Omdat de periodiciteit van de 3 factoren bekend is kan ook berekend worden wat het effect in de toekomst zal zijn. De grafieken lopen dan ook van -800.000 jaar A.D. tot +800.000 jaar A.D.

Bovenstaande grafiek toont de juni-instraling op 65 graden NB  gedurende de afgelopen 600.000 jaar, zoals berekend door Berger c.s.  (A. Berger and M.F. Loutre, 1991, Insolation values for the climate of the last 10 million years. Quaternary Science Reviews, 10: 297-317).

De reacties vanuit de wetenschappelijke wereld waren grotendeels negatief en afwijzend. Het duurde tot 1976 voordat een studie van Hays, Imbrie en Shackleton naar boorkernen in diepzeesedimenten het gelijk van Milanković aantoonde en de wetenschappelijke wereld Milanković theorie aanvaardde ( J. D. Hays, John Imbrie and N. J. Shackleton,1976, Variations in the Earth’s Orbit: Pacemaker of the Ice Ages, Science Vol. 194. no. 4270, pp. 1121 – 1132).