Oude dierentuin in centrum van Lima
gepost door Kanchenzonga @ 09:30
0 reacties
vrijdag 31 oktober 2008
18-22 oktober Albergue Municipal
Hostel 'Albergue Municipal'
Hostelling International
Kiskapata Nr 240
Wijk: San Cristobal
Cusco (Peru)
Telf: 252506
albergue@municusco.gob.be
Dit hostel is niet alleen goed gepreisd (15 soles, $5 per nacht of 4 EUR per nacht) maar heeft ook een eigen televisie en een ruime ontvangst waar je goed kunt zitten.
Het ligt nogal hoog tegen de bergen op..vlak bij de vier Inca monumenten die Cusco rijk zijn. Met name Sacsayhuamán ruines liggen vlak bij.
Het is erg schoon. De vloer van de gemeenschappelijke bovenruimte wordt volgens mij wel vier keer per dag schoongemaakt..en dat terwijl voornamelijk mannen dit hostel runnen..
Wel is er geen verwarming..wat het nogal koud maakt als je 's ochtends op tijd opstaat. Tegen die tijd merk je echt dat je op 3200m hoogte zit. Iets wat je niet zou denken. Staande op Macchu Pucci zou je denken dat je hoger bent dan Cusco, maar dat is zeker niet waar, de top van Macchu Pucci ligt zelfs 800m lager dan Cusco!!
Enige smet is dat ik juist in dit hostel mijn portomonee kwijt geraakt ben..waarschijnlijk heb ik hem voor de TV gelegd nadat ik geld gewisseld had..in elk geval was ik hem 2 uur later kwijt..Vast gevonden door een groep luidruchtige Peruaantjes die een uur eerder het hostel binnen gestormd waren.
Hostelling International
Kiskapata Nr 240
Wijk: San Cristobal
Cusco (Peru)
Telf: 252506
albergue@municusco.gob.be
Dit hostel is niet alleen goed gepreisd (15 soles, $5 per nacht of 4 EUR per nacht) maar heeft ook een eigen televisie en een ruime ontvangst waar je goed kunt zitten.
Het ligt nogal hoog tegen de bergen op..vlak bij de vier Inca monumenten die Cusco rijk zijn. Met name Sacsayhuamán ruines liggen vlak bij.
Het is erg schoon. De vloer van de gemeenschappelijke bovenruimte wordt volgens mij wel vier keer per dag schoongemaakt..en dat terwijl voornamelijk mannen dit hostel runnen..
Wel is er geen verwarming..wat het nogal koud maakt als je 's ochtends op tijd opstaat. Tegen die tijd merk je echt dat je op 3200m hoogte zit. Iets wat je niet zou denken. Staande op Macchu Pucci zou je denken dat je hoger bent dan Cusco, maar dat is zeker niet waar, de top van Macchu Pucci ligt zelfs 800m lager dan Cusco!!
Enige smet is dat ik juist in dit hostel mijn portomonee kwijt geraakt ben..waarschijnlijk heb ik hem voor de TV gelegd nadat ik geld gewisseld had..in elk geval was ik hem 2 uur later kwijt..Vast gevonden door een groep luidruchtige Peruaantjes die een uur eerder het hostel binnen gestormd waren.
gepost door Kanchenzonga @ 09:23
0 reacties
donderdag 30 oktober 2008
27 oktober Parijs Maastricht
Op de laatste dag landen we voorspoedig in Parijs. Het is een mooie landing..maar wel een uur te laat..halen we onze TGV nog ? We lopen een flink eind door Charles de Gaulle en komen bij een transportband aan om 10:00 (gepland vertrek 17:30, uiteindelijk om 18:30 op de startbaan en omstreeks 18:45 locale tijd opgestegen). Vreemd genoeg wordt op deze transportband de koffers van maarliefst vier vluchten afgehandeld, terwijl de andere transportbanden maandagochtend er maar leeg bij blijven liggen. Al hoewel om 10:13 de koffers van Caracas aan zouden moeten komen gebeurt dit pas om 10:25..en dat is laat..want onze TGV zou om 10:30 vertrekken.
Marcel en Marcel hebben al lang hun rugzak wanneer ik mijn natte rugzak voel. Dat beloofd weinig goeds voor de Inca Cola..
Het is overigens opmerkelijk dat zowel Air France als TACA beiden dezelfde nachtfilm kozen om te vertonen in het vliegtuig, nl Get Smart met Agent 99 en Agent 23, onderdeel van CONTROL.
Daarna vertoonde Air France ook nog de film met Harrison Ford als : Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull . Dit was een hele lange film. Ik dook er pas halverwege de film in, en ook toen was de film nog goed te volgen...vond ik.
Is Peru nu een groot succes..dat is altijd maar weer de vraag..je reist ver en je moet ook het nodige ondernemen...ze spreken er alleen maar spaans, de bussen zijn er te klein, voor buitenlanders worden dubbele of tienvoudige tarievengerekend terwijl ze minder service krijgen (minder treinen kunnen nemen), je moet ontzetten uitkijken dat je niet beroofd wordt in Lima (In cusco niets van gemerkt, al wijzen alle gidsen hier (ten onrechte ??) wel op). Daarnaast ook geen Nasca lines gedaan en was de tijd in Cusco en Lima niet altijd even efficient besteed denk ik. Veel wetenswaardigheden zijn niet bekeken.
Maar we hebben het helemaal laten liggen in Puerto Menaldo..hier hebben we echt weinig gezien. Misschien dat we wat verwend waren met de Pantanal..maar in elk geval steekt Menaldo wel erg erg erg schraal af tegen de Pantanal. Niet alleen is Menaldo drie keer zo duur..je ziet er ook wel drie keer zo weinig.
Vogels hebben we bijvoorbeeld amper gezien. In elk geval nog even gekeken op internet...en met de lage dollarprijs lijkt een drie daagse tour tegenwoordig geen $100 maar $172 te kosten.
Ja ja, deze jongen kan flink klagen. Maar het duurst blijkt toch de inka cola fles van 150 eurocent (6 soles, $2) te zijn die open gegaan is op de vlucht Lima-Parijs-(Bussel-Maastricht-Groningen). Ik had deze fles maar meegenomen, die bang was over zijn gewicht heen te gaan voor de vliegreis. De twee en halve liter is vervolgens in mijn waterdichte rugzak gelopen en heeft al mijn schone gekochte kleren met een kleverige kauwgumsmaak (best lekker overigens) verrijkt maar is ook in de plastic zak met mijn mobiel gelopen.
Gevolg is dat die stuk is...en dat is zowat nog het duurste onderdeel van de vakantie...!!!. Erg jammer..met als een gevolg dat ik een paar dagen later nog steeds zonder telefoon zit....
De movie GET SMART:
'..Maxwell Smart (Steve Carell), the top analyst of the top secret American intelligence agency CONTROL, hopes to become a field agent like his idol, Agent 23 (Dwayne "The Rock" Johnson), but despite scoring extremely well in the acceptance tests Max is denied the promotion because the Chief of CONTROL (Alan Arkin) thinks Max is too valuable in his present assignment. This changes when CONTROL headquarters is attacked by their arch-enemy, the terrorist organization KAOS, led by a man known only as Siegfried (Terence Stamp). As a result, almost all of CONTROL's agents are exposed and killed. Max becomes Agent 86 and is partnered with Agent 99 (Anne Hathaway), whose recent plastic surgery has protected her identity, while former field operatives like 23 are demoted to desk jobs.
Max and 99 travel to Russia on a mission to determine how KAOS has been getting nuclear weapons. Along the way, Max slowly proves to 99 that despite his inexperience and clumsiness he is actually a good field agent. Max also begins to show, as does 99, that he has slight feelings for her, and she for him. However, 99 does not want to have a relationship with any agent, as she previously blew a mission due to her being in a relationship with a partner (as it turns out, Agent 23). The pair try to infiltrate KAOS's Moscow nuclear weapons factory, which is disguised as a bakery, and even though Siegfried has been expecting them, Max and 99 overpower the guards and plant explosives that will bury the nuclear weapons under rubble. Max even saves both 99's life and his own by helping one of Siegfried's henchmen, a man named Dalip (Dalip Singh). Saying "I know you !" in Dalip's native Punjabi language at first, Max advises him on his marital problems using information gleaned from his analyst work. The Chief sends 23 to oversee clean-up of the bakery, but 23 reports that he has found no evidence of nuclear weapons, causing CONTROL (and an upset 99) to believe that Max is a double agent...'
Marcel en Marcel hebben al lang hun rugzak wanneer ik mijn natte rugzak voel. Dat beloofd weinig goeds voor de Inca Cola..
Het is overigens opmerkelijk dat zowel Air France als TACA beiden dezelfde nachtfilm kozen om te vertonen in het vliegtuig, nl Get Smart met Agent 99 en Agent 23, onderdeel van CONTROL.
Daarna vertoonde Air France ook nog de film met Harrison Ford als : Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull . Dit was een hele lange film. Ik dook er pas halverwege de film in, en ook toen was de film nog goed te volgen...vond ik.
Is Peru nu een groot succes..dat is altijd maar weer de vraag..je reist ver en je moet ook het nodige ondernemen...ze spreken er alleen maar spaans, de bussen zijn er te klein, voor buitenlanders worden dubbele of tienvoudige tarievengerekend terwijl ze minder service krijgen (minder treinen kunnen nemen), je moet ontzetten uitkijken dat je niet beroofd wordt in Lima (In cusco niets van gemerkt, al wijzen alle gidsen hier (ten onrechte ??) wel op). Daarnaast ook geen Nasca lines gedaan en was de tijd in Cusco en Lima niet altijd even efficient besteed denk ik. Veel wetenswaardigheden zijn niet bekeken.
Maar we hebben het helemaal laten liggen in Puerto Menaldo..hier hebben we echt weinig gezien. Misschien dat we wat verwend waren met de Pantanal..maar in elk geval steekt Menaldo wel erg erg erg schraal af tegen de Pantanal. Niet alleen is Menaldo drie keer zo duur..je ziet er ook wel drie keer zo weinig.
Vogels hebben we bijvoorbeeld amper gezien. In elk geval nog even gekeken op internet...en met de lage dollarprijs lijkt een drie daagse tour tegenwoordig geen $100 maar $172 te kosten.
Ja ja, deze jongen kan flink klagen. Maar het duurst blijkt toch de inka cola fles van 150 eurocent (6 soles, $2) te zijn die open gegaan is op de vlucht Lima-Parijs-(Bussel-Maastricht-Groningen). Ik had deze fles maar meegenomen, die bang was over zijn gewicht heen te gaan voor de vliegreis. De twee en halve liter is vervolgens in mijn waterdichte rugzak gelopen en heeft al mijn schone gekochte kleren met een kleverige kauwgumsmaak (best lekker overigens) verrijkt maar is ook in de plastic zak met mijn mobiel gelopen.
Gevolg is dat die stuk is...en dat is zowat nog het duurste onderdeel van de vakantie...!!!. Erg jammer..met als een gevolg dat ik een paar dagen later nog steeds zonder telefoon zit....
De movie GET SMART:
'..Maxwell Smart (Steve Carell), the top analyst of the top secret American intelligence agency CONTROL, hopes to become a field agent like his idol, Agent 23 (Dwayne "The Rock" Johnson), but despite scoring extremely well in the acceptance tests Max is denied the promotion because the Chief of CONTROL (Alan Arkin) thinks Max is too valuable in his present assignment. This changes when CONTROL headquarters is attacked by their arch-enemy, the terrorist organization KAOS, led by a man known only as Siegfried (Terence Stamp). As a result, almost all of CONTROL's agents are exposed and killed. Max becomes Agent 86 and is partnered with Agent 99 (Anne Hathaway), whose recent plastic surgery has protected her identity, while former field operatives like 23 are demoted to desk jobs.
Max and 99 travel to Russia on a mission to determine how KAOS has been getting nuclear weapons. Along the way, Max slowly proves to 99 that despite his inexperience and clumsiness he is actually a good field agent. Max also begins to show, as does 99, that he has slight feelings for her, and she for him. However, 99 does not want to have a relationship with any agent, as she previously blew a mission due to her being in a relationship with a partner (as it turns out, Agent 23). The pair try to infiltrate KAOS's Moscow nuclear weapons factory, which is disguised as a bakery, and even though Siegfried has been expecting them, Max and 99 overpower the guards and plant explosives that will bury the nuclear weapons under rubble. Max even saves both 99's life and his own by helping one of Siegfried's henchmen, a man named Dalip (Dalip Singh). Saying "I know you !" in Dalip's native Punjabi language at first, Max advises him on his marital problems using information gleaned from his analyst work. The Chief sends 23 to oversee clean-up of the bakery, but 23 reports that he has found no evidence of nuclear weapons, causing CONTROL (and an upset 99) to believe that Max is a double agent...'
gepost door Kanchenzonga @ 09:02
0 reacties
25 oktober Puerto-Cusco-Lima
Op de terugweg vliegen we weer met LAN uit Chile. Naast mij zit een Jood die benieuwd was hoe we Joden in het engels en Nederlands noemen...en of er in Nederland nog veel Joden wonen. Helaas moet ik zeggen dat de Tweede Wereld oorlog voor de joden in Nederland niet zo goed is afgelopen.
Het blijkt dat hij toch redelijk wat voor zijn ticket $334 dollar, betaald heeft. Dan doen wij het met $224 niet zo slecht..voor een laat geboekt ticket. Het blijkt dat de acheologe die ik bij Mayar tegen kwam tegen de $160 geboekt heeft. Spekkopers zijn de Amerikaanse meisjes die Cusco gelijk geboekt hebben met hun internationale ticket. Zij krijgen de ticket wel voor de Lonely Planet prijs van $100...al moet je met die olieprijzen vanvandaag toch rekenen op veranderlijke prijzen. In elk geval krijgen wij geen geld terug ookal staat de olieprijs nu op $64, ruim de helft lager dan in juni, toen we de tickets boekten voor EUR 900.
De Jood heeft een dochter in Aberdeen wonen en is daar op bezoek geweest. Hij betaalde de helft van de ticket, wat volgens mij nog steeds een flinke aderlating is geweest. Al hoewel hij maar een jaar engelse les heeft gehad komt hij er toch heel ver mee. Hij praat langzaam...maar vind wel altijd de juiste woorden.
Hij is in elk geval ingenieur en heeft ook contact met Nederland.
In elk geval wordt de haven van Puerto Menaldo ook aangepast en Nederland is hier voor ook benaderd. Op zich wel apart..omdat die haven eigenlijk zo goed als niets voorsteld. De bootjes zijn klein, de vrachtload is klein. Het enige aparte is de grote pijlersr die midden in de rivier staan. Waarschijnlijk komt er tzt een brug. Helaas verteld deze bouwkundig (?) ingenieur uit Lima dat de lucht haven van Cusco heel gevaarlijk is omdat er allerlei bergen om de Cusco staan waardoor heel veel aanvliegroutes niet mogelijk zijn..Eigenlijk voldoet alleen een halve cirkel door de berug rug. En inderdaad...tijdesn het aanvliegen voel ik elke rukwind die door de bergdalen tegen het toestel aan drukken.
De landing is niet geweldig en mijn buurman vind dat ook. Tijdens het landen schommelde het toestel nog al. In Lima is het wel beter.
Het blijkt dat hij toch redelijk wat voor zijn ticket $334 dollar, betaald heeft. Dan doen wij het met $224 niet zo slecht..voor een laat geboekt ticket. Het blijkt dat de acheologe die ik bij Mayar tegen kwam tegen de $160 geboekt heeft. Spekkopers zijn de Amerikaanse meisjes die Cusco gelijk geboekt hebben met hun internationale ticket. Zij krijgen de ticket wel voor de Lonely Planet prijs van $100...al moet je met die olieprijzen vanvandaag toch rekenen op veranderlijke prijzen. In elk geval krijgen wij geen geld terug ookal staat de olieprijs nu op $64, ruim de helft lager dan in juni, toen we de tickets boekten voor EUR 900.
De Jood heeft een dochter in Aberdeen wonen en is daar op bezoek geweest. Hij betaalde de helft van de ticket, wat volgens mij nog steeds een flinke aderlating is geweest. Al hoewel hij maar een jaar engelse les heeft gehad komt hij er toch heel ver mee. Hij praat langzaam...maar vind wel altijd de juiste woorden.
Hij is in elk geval ingenieur en heeft ook contact met Nederland.
In elk geval wordt de haven van Puerto Menaldo ook aangepast en Nederland is hier voor ook benaderd. Op zich wel apart..omdat die haven eigenlijk zo goed als niets voorsteld. De bootjes zijn klein, de vrachtload is klein. Het enige aparte is de grote pijlersr die midden in de rivier staan. Waarschijnlijk komt er tzt een brug. Helaas verteld deze bouwkundig (?) ingenieur uit Lima dat de lucht haven van Cusco heel gevaarlijk is omdat er allerlei bergen om de Cusco staan waardoor heel veel aanvliegroutes niet mogelijk zijn..Eigenlijk voldoet alleen een halve cirkel door de berug rug. En inderdaad...tijdesn het aanvliegen voel ik elke rukwind die door de bergdalen tegen het toestel aan drukken.
De landing is niet geweldig en mijn buurman vind dat ook. Tijdens het landen schommelde het toestel nog al. In Lima is het wel beter.
gepost door Kanchenzonga @ 07:08
0 reacties
22 oktober Cusco - Puerto Menaldo
's Ochtends laten we een station taxi komen, rapide, want uiteindelijk is de tijd toch sneller gegaan dan we dachten. Dit kost 8 soles..dus toch ruim meer dan wat we eerst redelijk of goedkoop (3 soles) dachten. Die 3 soles is dan blijkbaar echt laag. Tijdens onze aankomst bleek een taxichauffeur niet eens onder de prijs van 10 soles te willen gaan zitten..maar mogelijk wist hij niet hoe je bij ons hotel moest komen..want dat is inderdaad erg lastig.
Gelukkig weet deze gebelde taxichauffeur dit wel. Om echter weg te komen moet hij door het zeer touristshce nauwe straatje weer achteruit rijden..en dat gaat niet zo snel..!! In Nederland zou een dergelijke straat al lang afgesloten zijn voor verkeer..tercht overigens denk ik. We zagen ook al eens twee vrachtwachtens marteleen op de steile hellingen..de ene met tot 4m hoog opgestapelde coca cola flessen..de ander volgestord en zwaar beladen met aarde. Na een half uur waren ze elkaar gepaseerd.
De eerste schok begint al op de Terminal, ook hier werken de geldautomaten niet. De avond van te voren waren ook al de geldautomaten van Banco American buitenwerking voor de buitenlandse pasjes. We zagen inlanders nl wel gewoon met geld bij de automaat vandaan lopen.
We sturen nu onze pakketjes op van Cusco naar Lima. Al hoewel ik het toen wat overdreven vond is het later toch wel handig dat we met een paar kilo minder bepakking zitten. Voor 13 soles komt het aan in Lima..waar de vader van Lisbeht het weer helemaal op moet gaan halen bij de terminal...en daar voel ik me wel wat bezwaard over. De verzender van DHL schat gewoon het gewicht van het pakket en aan de hand daarvan moet je betalen. Op zich is 13 soles nog best veel..voor 30 soles krijg je een zitplaats en mag je ook een stevige hoeveelheid bagage meenemen in de autobus.
Overigens lezen we later nog over een ongeluk om vier uur sochtens met een autobus waar bij een Duits meisje overlijd. Gelijk worden allerlei adviezen gegeven om niet s nachts te rijden..maar de reizen duren zo lang..dat dat haast niet te doen is.
Daarna stappen we in de Airbus 319, een verkorte versie van de Airbus 320. Voor zover ik weet verloopt de landing goed, al vind ik die kleine toestellen toch nooit zo rustig landen.
Gelukkig weet deze gebelde taxichauffeur dit wel. Om echter weg te komen moet hij door het zeer touristshce nauwe straatje weer achteruit rijden..en dat gaat niet zo snel..!! In Nederland zou een dergelijke straat al lang afgesloten zijn voor verkeer..tercht overigens denk ik. We zagen ook al eens twee vrachtwachtens marteleen op de steile hellingen..de ene met tot 4m hoog opgestapelde coca cola flessen..de ander volgestord en zwaar beladen met aarde. Na een half uur waren ze elkaar gepaseerd.
De eerste schok begint al op de Terminal, ook hier werken de geldautomaten niet. De avond van te voren waren ook al de geldautomaten van Banco American buitenwerking voor de buitenlandse pasjes. We zagen inlanders nl wel gewoon met geld bij de automaat vandaan lopen.
We sturen nu onze pakketjes op van Cusco naar Lima. Al hoewel ik het toen wat overdreven vond is het later toch wel handig dat we met een paar kilo minder bepakking zitten. Voor 13 soles komt het aan in Lima..waar de vader van Lisbeht het weer helemaal op moet gaan halen bij de terminal...en daar voel ik me wel wat bezwaard over. De verzender van DHL schat gewoon het gewicht van het pakket en aan de hand daarvan moet je betalen. Op zich is 13 soles nog best veel..voor 30 soles krijg je een zitplaats en mag je ook een stevige hoeveelheid bagage meenemen in de autobus.
Overigens lezen we later nog over een ongeluk om vier uur sochtens met een autobus waar bij een Duits meisje overlijd. Gelijk worden allerlei adviezen gegeven om niet s nachts te rijden..maar de reizen duren zo lang..dat dat haast niet te doen is.
Daarna stappen we in de Airbus 319, een verkorte versie van de Airbus 320. Voor zover ik weet verloopt de landing goed, al vind ik die kleine toestellen toch nooit zo rustig landen.
gepost door Kanchenzonga @ 06:54
1 reacties
27 oktober Airbus 330 Naar Caracas
Op 27 oktober is dan de dag dat we weer terug vliegen. Ondertussen hebben we al de nodige vluchten gemaakt..en in Peru zelf kwamen we altijd bij de nooduitgang te zitten. Wat dat betreft heeft LAN (LAN Airlines S.A. NYSE: LFL is an airline based in Santiago, Chile. It is the principal Chilean airline and one of the largest in South America, with flights to Latin America, United States, Canada, the Caribbean, Oceania, and Europe. It is a member of the Oneworld airline alliance, Línea Aérea Nacional de Chile (LAN Chile))
tot nog toe altijd het beste met ons voor gehad,ze checkten ons altijd voordeling in.
Eerst vliegen we met een A321 TACA (gebaseerd in El Salvador...! TACA is an international airline headquartered in San Salvador, El Salvador. Comprised by a group of five combined Central American airlines, originally an acronym of Transportes Aéreos Centroamericanos (Central American Air Transport), it now stands for Transportes Aéreos del Continente Americano (Air Transport of the American Continent), reflecting its expansion to North, Central, South America and the Caribbean. It flies to 39 destinations in 22 different countries.)
Het bevestigen van de vlucht via internet levert nog al wat problemen. We zijn dan ook dankbaar dat JOKER uit Belgie dit voor ons doet...want wij komen die menuoptie maar niet tegen en belllen naar het kantoor in Lima werkt ook al niet.
De landing in Caracas gaat prima.
Wel besluit de piloot al snel te gaan remmen zodat we wel heel snel stil staan. Op zich komt dat goed uit want de Airbus 330 wordt wel heel ver van de luchthaven geparkeerd zodat we een heel stuk met de bus moeten. Dit keer is het geen brede bus. Was het nu op de luchthaven van Caracas dat we in een hele brede bus, wel 3m breed, vervoerd werden ?
Later zal ik me er toch wat over verbazen..want er lijkt maar een brede landingsstrook te zijn..hopelijk waait de wind hier dan elke keer uit de juiste hoek. De landinsstrook lijkt niet zo lang te zijn maar gezien de 747 toestellen zal dit toch wel meevallen.
Caracas is toch een druk vliegveld, elke drie minuten land er wel een toestel..hoe klein ook..en dat had ik niet verwacht. Bij de toestellen zit volgens mij ook een vliegboot..met maarliefst drie motoren, waaronder een hoog in het kielvlak.
Deze vakantie vlieg ik voor het eerst met een 747.
De Boeing 747-400 heeft mijn hart gestolen..er zit een bar in zodat je zelf je drankjes op kunt halen en zo ook aan je nodige beweging komt. Daarnaast zitten in deze Boeing wel heel veel toiletten. In eerste instantie loop ik naar de Business class die wel een echt ruim toilet met allerlei verfrissingsdoekjes, zeepjes en wattenstokjes hebben. Maar ook het burger toilet is heel behoorlijk en ruim.
Je hoeft in elk geval niet te bukken.
De terugreis heeft een enorm lage bezetting..ik denk dat 70% van de stoelen leeg zijn. Dit maakt het werk voor de stewardessen erg relaxed...behalve bij de start..die enorm uitloopt...waardoor het opwarmen van het eten ook lastig is. Tijdens het wachten op de startbaan gaan er allerlei kastjes open en dicht...en het wachten duurt ook nog 20-30min ook...Het wordt erg de vraag of we onze TGV van 10:30 naar Brussels Midi nog gaan halen.
Gelukkig hebben we al wel een TGV ticket gekregen in Caracas..die is al vast binnen.
tot nog toe altijd het beste met ons voor gehad,ze checkten ons altijd voordeling in.
Eerst vliegen we met een A321 TACA (gebaseerd in El Salvador...! TACA is an international airline headquartered in San Salvador, El Salvador. Comprised by a group of five combined Central American airlines, originally an acronym of Transportes Aéreos Centroamericanos (Central American Air Transport), it now stands for Transportes Aéreos del Continente Americano (Air Transport of the American Continent), reflecting its expansion to North, Central, South America and the Caribbean. It flies to 39 destinations in 22 different countries.)
Het bevestigen van de vlucht via internet levert nog al wat problemen. We zijn dan ook dankbaar dat JOKER uit Belgie dit voor ons doet...want wij komen die menuoptie maar niet tegen en belllen naar het kantoor in Lima werkt ook al niet.
De landing in Caracas gaat prima.
Wel besluit de piloot al snel te gaan remmen zodat we wel heel snel stil staan. Op zich komt dat goed uit want de Airbus 330 wordt wel heel ver van de luchthaven geparkeerd zodat we een heel stuk met de bus moeten. Dit keer is het geen brede bus. Was het nu op de luchthaven van Caracas dat we in een hele brede bus, wel 3m breed, vervoerd werden ?
Later zal ik me er toch wat over verbazen..want er lijkt maar een brede landingsstrook te zijn..hopelijk waait de wind hier dan elke keer uit de juiste hoek. De landinsstrook lijkt niet zo lang te zijn maar gezien de 747 toestellen zal dit toch wel meevallen.
Caracas is toch een druk vliegveld, elke drie minuten land er wel een toestel..hoe klein ook..en dat had ik niet verwacht. Bij de toestellen zit volgens mij ook een vliegboot..met maarliefst drie motoren, waaronder een hoog in het kielvlak.
Deze vakantie vlieg ik voor het eerst met een 747.
De Boeing 747-400 heeft mijn hart gestolen..er zit een bar in zodat je zelf je drankjes op kunt halen en zo ook aan je nodige beweging komt. Daarnaast zitten in deze Boeing wel heel veel toiletten. In eerste instantie loop ik naar de Business class die wel een echt ruim toilet met allerlei verfrissingsdoekjes, zeepjes en wattenstokjes hebben. Maar ook het burger toilet is heel behoorlijk en ruim.
Je hoeft in elk geval niet te bukken.
De terugreis heeft een enorm lage bezetting..ik denk dat 70% van de stoelen leeg zijn. Dit maakt het werk voor de stewardessen erg relaxed...behalve bij de start..die enorm uitloopt...waardoor het opwarmen van het eten ook lastig is. Tijdens het wachten op de startbaan gaan er allerlei kastjes open en dicht...en het wachten duurt ook nog 20-30min ook...Het wordt erg de vraag of we onze TGV van 10:30 naar Brussels Midi nog gaan halen.
Gelukkig hebben we al wel een TGV ticket gekregen in Caracas..die is al vast binnen.
gepost door Kanchenzonga @ 06:42
0 reacties
woensdag 29 oktober 2008
05 oktober Pachachmac-Lord of the World
We boarded a bus for the hour-long trip to the ruins of Pachachmac. Located in a valley south of Lima, Pachac‡mac is an extensive complex of adobe pyramids that originated in the year 200 A.D., pre-dating the Incas. A Quechua name roughly translated as "Lord of the World", Pachachmac was further developed by the Inca empire until the 15th century. For the Incas it served as both an important administrative center and as a religious shrine. We were able to view the main temples and pyramids, including amazingly intact ramps and stairways. At the top of the Temple of the Sun we had good views of the Pacific and of Villa El Salvador, a shantytown we will visit later in the term.
gepost door Kanchenzonga @ 11:13
0 reacties
Twee fotos van de Oude Dierentuin met 72 Inca monumenten
gepost door Kanchenzonga @ 09:35
0 reacties
26 oktober Isla El Fronton, Isla Palomino, Isla San Lorenzo, Cavinzas island
Islas Palomino or Palomino Islands
Not known by general public until recently, Islas Palomino is one of the nicest excursions you can take in Lima. Featured as an alternative to Islas Ballestas (Ballestas Islands), for people unable to go to Paracas (a roundtrip of seven hours from Lima), Islas Palomino is just an hour on board a yacht from the historical port of Callao, which in its turn is just half an hour from the center. The tour takes full 4 hours and you'll also get to know Isla San Lorenzo(San Lorenzo Island), Isla El Frontón (El Fronton Island), and Isla Cavinzas (Cavinzas Islands) islands full of old and recent history; and the most exciting, the fabulous and friendly sea lions of the cold peruvian sea; the amazing Humboldt penguins (quite similar in looks and size to the Magellanic penguins); and many other sea birds species. You can swim along these young and playful sea lions as well, if you want it too.
Hoi,
Op de valreep toch nog naar de vogel eilanden voor de kust van Lima geweest. Het grootste eiland met de marina basis is Isla San Lorenzo. Het blijkt dat er nog heel wat eilanden zijn zodat ik me best in de verschillende namen vergist kan hebben. In elk geval duurde het een hele tijd voordat we echt de haven konen verlaten. Een van de problemen was in elk geval dat de boot genoeg petroleum moest hebben. Eerst voeren we met een kleine boot de haven uit naar de grote boot toe. Deze grote boot lag maar een paar meter buiten de haven, dus het kwam op mij wat omslachtig over. In elk geval waren de (sleep) boten die wel de haven in voeren na een paar minuten vaak al weer vertrokken..dus het aanleggen in de haven was blijkbaar een dure hobby.
Op zee stapten we dus over op de grote boot, beter gezegd een jach.. en konden vier uur lang varen over de Pacific. Dit ging vrij goed tot dat we aan de noordkant van het eiland waren. Daar ontmoeten zuid en westen wind elkaar en waren de golven echt hoog. Het front dek ging met twee tot drie meter omhoog.
Dat was niet erg plezierig moet ik zeggen. Je duikt schuin omlaag naar links en gaat dan schuin naar rechts omhoog. Het werd nu in elk geval wel duidelijk waarom je pilletjes tegen zeeziekte uitgereikt kreeg. Echt prettig zat je niet want soms schoof je flink naar rechts..en die open railings waren nu ook weer niet zo hoog dat je daar onmogelijk langs kon schuiven. Gelukkig was de terugweg met de wind mee heel wat plezieriger en meer zoals ik me voorgesteld had.
Ik had niet verwacht dat de golven zo hoog zouden zijn bij zulk mooi weer en zo weinig wind.
INCLUDED
1. Tour in Motor Boat
2. Tour Guide in English and / or Spanish
3. Neoprene Wetsuit
4. Flotation Boards
5. Life Jackets
6. Drinks..including coffee, Pisco (in the harbour), cola en aqua.
7. Allerlei soorten snacks, chips
Het was best grappig dat de gids wat schrok toen ze hoorde dat we uit Nederland kwamen. Ze was bang dat we van haar verhaal helemaal niets verstaan hadden..maar dat was niet het geval..onze gids praatte rustig en duidelijk engels.
Het is eerder zo dat ze mijn snelle engels niet begrijpen omdat ik blijkbaar te snel praat.
Ook bleek ons vogeleiland nog weeer achter de kust te liggen van de eilanden die je met het oog kon zien. Het grootste eiland, Isla San Lorenzo, is 8km groot en nu een navy basis. We moesten hier dus met een grote boog omheen varen.
We zouden overigens helemaal nergens aan land gaan..en alleen maar varen.
Op alle eilanden valt vrijwel geen regen. Het gevolg is dat om op deze eilanden te wonen zoet water aangevoerd moet worden. Dit kost veel geld waardoor wonen op deze eilanden erg duur is...en er dus eigenlijk niemand op het eiland woont..behalve gevangenen tot 1990.
Op het grote eiland zijn ook drie gebouwen aanwezig...dit zijn de gebouwen bij het presidentieel strand.
Ik kreeg de indruk dat onze spaanse collega uit Lima als militair gediend had op dit eiland (El Fronton ?) maar mijn spaans is nu ook weer niet zo goed. In elk geval kon zijn vrouw niet zwemmen..dus die zal het wel spannend gevonden hebben.
Onder het grote eiland 'Isla San Lorenzo' ligt 'Isla El Fronton' en op dit eiland van een vierkante kilometer bevonden zich in 1980 twee gevangenissen, een voor normale gevangen en een voor terroristen, met name voor de Lichtend Pad maar ook voor een splintergroepering Tupuc Amaru.
Na een opstand zijn de gevangenissen gewoon gebombardeerd en is iedereen van de rode gevangenis doodgeschoten. De gewone gevangenen hadden een witte vlag gehesen en deden niet mee. Zij zijn niet gebombardeerd en werden na de revolte gewoon over de diverse gevangenissen overgeplaatst.
Op ons vogeleiland bleken alleen zeeleeuwen te zitten die veel lawaaai maakten en het eiland stonk ook enorm. De naam leeuw van Zeeleeuw is overigens afkomstig van het geluid dat de Zeeleeuwen maken, dit geluid lijkt op het geluid van de Leeuw.
Toen we later weer verder voeren bleek op het de steile achterkant wel Jan van Genten te zitten en meeuwen.
Een eiland verderop, maar dat was al weer op de weg terug, bevatte ok humbolt puinguin en pelikaan. Ik was verbaasd dat de Humbolt pinguins zo dicht bij hun vijand de Zeeleeuw zaten. Ze worden immers gewoon opgepeuzeld door deze beestjes. Nu is hier vlak voor de kust genoeg vis voorhanden..dus misschien dat het leed nog meevalt.
1. Honderden Zeeleeuwen (Lobo marino saliendo del mar dus geen Foca...)
2. Sea gulls (Mantelmeeuwen)
3. Pelicans
4. Inca Terns (Zarcillo (Larosterna inca)Inca Sterns,
ook gezien in de haven op voor de kust liggen de boten)
5. Wilson Stormvogeltje (Wilson Petrel)
6. Jan van Gent (Piquero peruano(Sula variegata) o Peruvian Booby)
7. Humbolt Puinguin (Pinguinos de Humboldt)
8. Franjepoot, Misschien onderstaande ?
Red-necked Phalarope Phalaropus lobatus
Wetenschappelijke naam: Steganopus tricolor
Nederlandse naam: Grote Franjepoot
Engelse naam: Wilson's Phalarope
Literatuur:
http://yossarian.web-log.nl/yossarian/2007/12/dinsdag_dierend_3.html
Het meest opmerkelijke van de franjepoten is dat de vrouwtjes mooier & vooral helderder gekleurd zijn dan de mannetjes. Dat is een zeldzaamheid in het dierenrijk & deze eigenschap vinden we eigenlijk alleen bij de diersoort mensch terug (lelijke zin!, maar ik laat hem maar staan, want dit leest toch geen Filipijnse hond).
Onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwelijke franjepoten in de eierstokken relatief hoge concentraties van het mannelijke hormoon testosteron aanmaken in verhouding tot het vrouwelijke hormoon oestrogeen. Hiermee kunnen de franjevrouwtjes een verenkleed ontwikkelen dat helderder is dan dat van de franjemannetjes.
Deze voor vogels ongewone hormoonspiegel is waarschijnlijk ook van invloed op het gedrag van de franjevrouwtjes. Bij franjepoten zijn de rollen wat anders verdeeld dan bij doorsnee-gevogelte dat met een F. begint.. Bij de franjepoten zijn het de vrouwtjes die baltsen en het seksuele initiatief nemen. Franjevrouwtjes bepalen ook met welk mannetje ze paren. Daarentegen zijn het weer de mannetjes die grotendeels verantwoordelijk zijn voor het uitbroeden van de franje-eitjes & de verzorging & de ornithopedagogische opvoeding van de franjekuikentjes.
Franjepoten zijn dus hele geëmancipeerde vogels! Je zou ook kunnen zeggen dat de heren franjepoten gewoon een beetje goedmoedige sukkels & brave hoorndragers zijn, afhankelijk van de positie die u inneemt in het ornithologische emancipatiedebat.
De Wilsons franjepoot wordt ook wel de grote franjepoot genoemd & is inderdaad de grootste van de drie soorten franjepoten. Vroeger (in de middeleeuwen & zo) was de wetenschappelyck naam van de Wilsons franjepoot Steganopus tricolor & behoorde deze franjevogels dus tot een apart & inmiddels wegens opheffingsuitverkoop niet meer bestaand franjepotengeslacht. In het Engels heet de Wilsons franjepoot de Wilson’s phalarope. Deze soort broedt op de noordelijke prairies van Noordamerika & Canada & overwintert gezellig in het Andesgebied van Zuidamerika (waar dat ook mag zijn: zoek dat maar lekker zelluf op in uw Grote Bosatlas, verdoeme). Sporadisch worden ze ook wel eens als zogenaamde dwaalgast in Europa gespot door vogelliefhebbers met een hobby, een verrekijkert & teveel vrije tijd.
Literatuur:
http://yossarian.web-log.nl/yossarian/2007/12/dinsdag_dierend_3.html
GUANOCo
Nog steeds wordt eens in de zeven jaar de mest van de vogels gewonnen. Het duurt zeven jaar voordat weer een meter dikke laag mest ontstaan is. Van de drie tot vijf eilanden zijn eigenlijk nog maar twee eilanden echt geschikt voor de winning van deze meststof. Bij de andere eilanden is teveel onrust door dat de Navy basis voor te veel menselijke activiteit en onrust zorgt. Ook zitten er tegenwoordig minder vogels dan vroeger, wat voor minder meststof aanwas zorgt.
Ik geloof dat in het begin, in 1890, toen ze begonnen met de winning, de laag mest op het eiland 50m dik was. Ik kan me dat wat lastig voorstellen..omdat dan van de richels helemaal niets overblijft en de mest, mijn inziens, goed oplost in het water.
In een jaar of 30 is toen vrij veel afgegraven.
Daarnaast nog wilson stromvogeltje gezien en een franjeppoot.
LITERATUUR
http://www.kolibriexpeditions.com/birdingperukolibri/tripreports/trips_reports.asp?idtrip=4
The birding was great though with a lot of variety of birds. The air-temperature was quite pleasant. The sea was a bit shaky but not too bad. Since both Mikko Pyhälä and I were quite novice to sea birding we felt like amateurs trying to straighten out some of the birds. We have included our reasoning for identification in the account below.
A. Waved Albatross Diomedea irrorata
1 individual This species breeds on the Galapagos islands and a small island off the Ecuadorian coast (Isla La Plata)
B. Black-browed Albatross Diomedea melanophris
2 at 1000 m depth.
C. Cape Petrel Daption capense
2 at 1000m depth
D. White-chinned Petrel Procellaria aequinoctialis
10-20 mostly at 1000m depth
E. Sooty Shearwater Puffinus griseus
300 more or less
F. Wilson´s Storm-Petrel Oceanites oceanicus
common, the first storm-petrels we saw with very forceful flight and some near the boat going out was this species
G. White-vented Storm-Petrel Oceanites gracilis
Eventually we could distinguish White-vented smaller size, being a more fragile bird, tripping on the water and more erratic flight. On birds close to the boat we could see white bellies on at least 10-15 individuals
H. Wedge-rumped Storm-Petrel Oceanodroma tethys
1 seen as we were leaving the harbor. Clearly a very large white area, makes this observation 100% even though short. I have seen this species often in Galapagos.
I. Peruvian Diving-Petrel Pelecanoides garnotii
All in all 20 individual seen. This is the highest number I have ever seen of this threatened species and may be the most note-worthy record of our trip. On the Ballestas circuit close to Paracas I some times see 1-2 individuals when San Gallan island is included.
J. Blue-footed Booby Sula nebouxii
We saw 30-40 individuals of this species. They were all immatures. A bit surprising that they are still in these water being a more Northern Breeder (Ecuador). Clearly larger than Peruvian Booby and very dark heads and plain upper wings. White spot on the back and upper tail coverts usually easily seen.
K. Peruvian Booby Sula variegata
very common
L. Neotropic Cormorant Phalacrocorax olivaceus
2 near port
M. Guanay Cormorant Phalacrocorax bougainvillii
3 surprisingly low numbers
N. Red-legged Cormorant Phalacrocorax gaimardi
some 10 seen near Callao (Isla Palomino and Isla San Lorenzo)
O. Peruvian Pelican Pelecanus thagus
some 50 of this giant with almost prehistoric looks.
P. Red-necked Phalarope Phalaropus lobatus
One small flock of 5 birds seen
Q. Red Phalarope Phalaropus fulicaria
About a hundred seen total. This were seen as fast flying waders with clear white wing bands. Birds giving clear gray appearance and head and neck whitish gray with a clear black mask.
R.Band-tailed Gull Larus belcheri
The most common gull
S.Gray Gull Larus modestus
T.Gray-hooded Gull Larus cirrocephalus
U.Sabine´s Gull Xema sabini
30 We were a bit confused with this species and Swallow-tailed Gull, but we are sure that most of the birds we saw was this species (we saw many brown-backed immatures which are not confusable), except a flock of immature Swallow-tails that laid on the water and lifted as we were going out. It was mostly the adult bird in winter plumage I had problems with, but considering that I see adult birds in Galapagos this time of year that have black hoods, the adult birds here in winter plumage ought to be Sabine´s Gull.
V.Swallow-tailed Gull Creagrus furcatus
At least a flock of 10 immatures seen in the beginning of the trip. Great confusion in the later part of the trip. I believe most birds we saw later were Sabine´s Gull, as adult Swallow-tails should have black hoods this time of year.
W. Elegant Tern Sterna elegans
4
X. Royal Tern Sterna maxima
1 seen by Mikko Pyhälä
Y. South American Tern Sterna hirundinacea
Several inshore. Especially when arriving to the yacht club where they were perching in big numbers on the yachts. At see I feel most of the terns seen where. Personally I found the midsize Sterna terns difficult on long distance and on shaky boats. These individuals in the port were seen very close and the blood-red rather heavy and somewhat down-curved bill gives it away.
Z. Common Tern Sterna hirundo
1 seen for sure. But difficult to identify at sea (confusion with South American and Arctic Tern)
AA. Arctic Tern Sterna paradisaea
3 seen sufficiently well to 100 % id. Many unidentified Sternas at sea were probably this species. Wing pattern and buoyant flight (and one birds with long tail) were the details that identified the species. Need to study up on the midsize Terns though.
AB. Peruvian Tern Sterna lorata
3 were seen. This small tern is similar to Least Tern. Small size, agile and grey underparts makes it fairly easy to identify. Also noted the white forehead.
AC. Chilean Skua Catharacta chilensis
8 seen as far as I could see all adults. They looked very dark brown, but the light was not good enough to see any rufous tone.
AD. Pomarine Jaeger Stercorarius pomarinus
3 seen well to identify to species. We noted the heaviness of these birds. Heavy-bellied and powerful Most Jaegers seen where without the central elongated tail-feathers which made id difficult
AE. Long-tailed Jaeger Stercorarius longicaudus
we identified 2 for certain on slimness and lack of white crescents in the wings. There were other jaegers which probably also were this species or Parasitic Jaeger but we could not tell for sure.
AF. Whimbrel Numenius phaeopus
some 10 on Isla Palomino F
Ruddy Turnstone Arenaria interpres
On the shore as we arrived to the harbor
AG. Barn Swallow Hirundo rustica
1 30 nm from shore at the 1000 m depth and big gathering of Seabirds
LITERATUUR
http://www.kolibriexpeditions.com/birdingperukolibri/tripreports/trips_reports.asp?idtrip=4
La Isla San Lorenzo (8 Km. de largo) con su vecina La Isla El Frontón (1 Km. de largo), están ubicadas frente a la línea de playa de la Punta-Callao, entre los paralelos 77º16’ - 77º11’ de Longitud Oeste y 12º3.8’ – 12º5’ de Latitud Sur.
La hipótesis más aceptada sobre el origen de la Isla San Lorenzo es que esta se originó durante grandes transformaciones geológicas del planeta hace unos 120 millones de años. Estos cambios permitieron la formación de las grandes cadenas de montañas –como los Andes- y la consolidación de nuestra costa, producto de los choques de placas tectónicas que levantaron y hundieron parte del litoral. Según estudios de los ingenieros Oscar Palacios y Walter León de la Sociedad Geológica del Perú, esta Isla tiene el mismo tipo de roca marina que el morro solar, el salto del fraile y la Herradura.
Los primeros descubrimientos en el siglo XX se iniciaron con las expediciones del geólogo Carlos Lisson en 1905 y el Arqueólogo Max Hule en 1906. Los vestigios más antiguos encontrados en la parte más alta de la Isla conocida como La Mina son conchales de tiempos prehispánicos (2,500 años a.C.) además de objetos para hacer fuego, artefactos líticos, maíz, algodón y mate. En la zona sur se halló en gran cementerio prehispánico con aproximadamente 3 mil tumbas. De esta zona Max Hule extrajo 400 piezas Mochica y Chimú los cuales están en el museo de Antropología, Arqueología e Historia.
Durante la Colonia esta Isla fue centro de reclusión (desde el siglo XVI), se enviaba allí esclavos con mal comportamiento y –se dice- que hasta el virrey Blasco Núñez de Vela fue a parar preso a sus playas en 1544. La Isla San Lorenzo fue entregada en encomienda para la explotación de sus canteras de rocas y cuarzo. De ahí se sacaron las piedras para construir edificaciones como la Fortaleza del Real Felipe –que dicho sea de paso es la única estructura colonial en el Callao- y la primera Plaza de Armas de Lima.
Esta Isla también fue tomada como base por los piratas y corsarios quienes intentaron saquear la Capital. Uno de los más famosos fue el corsario Holandés Jacques Clerk L’Hermite, quien en 1624 asentó sus tropas en esta Isla y sitió Lima durante tres meses. L’Hermite y gran parte de su tripulación murieron victimas de una epidemia siendo enterrados en la isla.
Reintentando tomar el poder la armada española estuvo aquí el 2 de mayo de 1866. Derrotados permanecieron hasta el 10 de mayo reparando sus embarcaciones para su regreso a España. Aquí enterraron a sus muertos.
La Isla San Lorenzo también fue base naval durante la invasión chilena en la Guerra del Pacífico. Aquí enterraron a sus muertos y una prueba de ello es que en 1980 se encontraron los restos de un soldado envuelto con la bandera chilena.
En 1933 el Gobierno dispuso mediante decreto, la creación de un Lazareto (estación sanitaria) en la Isla, buscando enfrentar la epidemia del cólera que amenazaba el Perú. Cada nave extranjera que llegaba al Callao era revisada y si era encontrado algún tripulante enfermo, se le prohibía el ingreso a la ciudad y se le enviaba a cuarentena a la Isla San Lorenzo hasta su recuperación. Algunos murieron y fueron enterrados aquí. Además en las primeras décadas del siglo XX este mismo lugar recibió a los enfermos de tuberculosis mientras se decidía si se debía de construir un hospital para ellos en esta Isla o en Jauja. En este lugar también fue encontrado el cuerpo de un joven coolí de aproximadamente 20 años quien murió a causa de esta enfermedad.
Durante el oncenio de Leguía (1919-1930) la Isla San Lorenzo fue centro de reclusión para sus opositores políticos.
La Isla San Lorenzo tiene una de las playas de Lima menos frecuentadas por el gran público. Se trata de la playa del Cabezo Norte de la isla y es un lugar accesible únicamente para los civiles que posean embarcaciones de recreo.
Not known by general public until recently, Islas Palomino is one of the nicest excursions you can take in Lima. Featured as an alternative to Islas Ballestas (Ballestas Islands), for people unable to go to Paracas (a roundtrip of seven hours from Lima), Islas Palomino is just an hour on board a yacht from the historical port of Callao, which in its turn is just half an hour from the center. The tour takes full 4 hours and you'll also get to know Isla San Lorenzo(San Lorenzo Island), Isla El Frontón (El Fronton Island), and Isla Cavinzas (Cavinzas Islands) islands full of old and recent history; and the most exciting, the fabulous and friendly sea lions of the cold peruvian sea; the amazing Humboldt penguins (quite similar in looks and size to the Magellanic penguins); and many other sea birds species. You can swim along these young and playful sea lions as well, if you want it too.
Hoi,
Op de valreep toch nog naar de vogel eilanden voor de kust van Lima geweest. Het grootste eiland met de marina basis is Isla San Lorenzo. Het blijkt dat er nog heel wat eilanden zijn zodat ik me best in de verschillende namen vergist kan hebben. In elk geval duurde het een hele tijd voordat we echt de haven konen verlaten. Een van de problemen was in elk geval dat de boot genoeg petroleum moest hebben. Eerst voeren we met een kleine boot de haven uit naar de grote boot toe. Deze grote boot lag maar een paar meter buiten de haven, dus het kwam op mij wat omslachtig over. In elk geval waren de (sleep) boten die wel de haven in voeren na een paar minuten vaak al weer vertrokken..dus het aanleggen in de haven was blijkbaar een dure hobby.
Op zee stapten we dus over op de grote boot, beter gezegd een jach.. en konden vier uur lang varen over de Pacific. Dit ging vrij goed tot dat we aan de noordkant van het eiland waren. Daar ontmoeten zuid en westen wind elkaar en waren de golven echt hoog. Het front dek ging met twee tot drie meter omhoog.
Dat was niet erg plezierig moet ik zeggen. Je duikt schuin omlaag naar links en gaat dan schuin naar rechts omhoog. Het werd nu in elk geval wel duidelijk waarom je pilletjes tegen zeeziekte uitgereikt kreeg. Echt prettig zat je niet want soms schoof je flink naar rechts..en die open railings waren nu ook weer niet zo hoog dat je daar onmogelijk langs kon schuiven. Gelukkig was de terugweg met de wind mee heel wat plezieriger en meer zoals ik me voorgesteld had.
Ik had niet verwacht dat de golven zo hoog zouden zijn bij zulk mooi weer en zo weinig wind.
INCLUDED
1. Tour in Motor Boat
2. Tour Guide in English and / or Spanish
3. Neoprene Wetsuit
4. Flotation Boards
5. Life Jackets
6. Drinks..including coffee, Pisco (in the harbour), cola en aqua.
7. Allerlei soorten snacks, chips
Het was best grappig dat de gids wat schrok toen ze hoorde dat we uit Nederland kwamen. Ze was bang dat we van haar verhaal helemaal niets verstaan hadden..maar dat was niet het geval..onze gids praatte rustig en duidelijk engels.
Het is eerder zo dat ze mijn snelle engels niet begrijpen omdat ik blijkbaar te snel praat.
Ook bleek ons vogeleiland nog weeer achter de kust te liggen van de eilanden die je met het oog kon zien. Het grootste eiland, Isla San Lorenzo, is 8km groot en nu een navy basis. We moesten hier dus met een grote boog omheen varen.
We zouden overigens helemaal nergens aan land gaan..en alleen maar varen.
Op alle eilanden valt vrijwel geen regen. Het gevolg is dat om op deze eilanden te wonen zoet water aangevoerd moet worden. Dit kost veel geld waardoor wonen op deze eilanden erg duur is...en er dus eigenlijk niemand op het eiland woont..behalve gevangenen tot 1990.
Op het grote eiland zijn ook drie gebouwen aanwezig...dit zijn de gebouwen bij het presidentieel strand.
Ik kreeg de indruk dat onze spaanse collega uit Lima als militair gediend had op dit eiland (El Fronton ?) maar mijn spaans is nu ook weer niet zo goed. In elk geval kon zijn vrouw niet zwemmen..dus die zal het wel spannend gevonden hebben.
Onder het grote eiland 'Isla San Lorenzo' ligt 'Isla El Fronton' en op dit eiland van een vierkante kilometer bevonden zich in 1980 twee gevangenissen, een voor normale gevangen en een voor terroristen, met name voor de Lichtend Pad maar ook voor een splintergroepering Tupuc Amaru.
Na een opstand zijn de gevangenissen gewoon gebombardeerd en is iedereen van de rode gevangenis doodgeschoten. De gewone gevangenen hadden een witte vlag gehesen en deden niet mee. Zij zijn niet gebombardeerd en werden na de revolte gewoon over de diverse gevangenissen overgeplaatst.
Op ons vogeleiland bleken alleen zeeleeuwen te zitten die veel lawaaai maakten en het eiland stonk ook enorm. De naam leeuw van Zeeleeuw is overigens afkomstig van het geluid dat de Zeeleeuwen maken, dit geluid lijkt op het geluid van de Leeuw.
Toen we later weer verder voeren bleek op het de steile achterkant wel Jan van Genten te zitten en meeuwen.
Een eiland verderop, maar dat was al weer op de weg terug, bevatte ok humbolt puinguin en pelikaan. Ik was verbaasd dat de Humbolt pinguins zo dicht bij hun vijand de Zeeleeuw zaten. Ze worden immers gewoon opgepeuzeld door deze beestjes. Nu is hier vlak voor de kust genoeg vis voorhanden..dus misschien dat het leed nog meevalt.
1. Honderden Zeeleeuwen (Lobo marino saliendo del mar dus geen Foca...)
2. Sea gulls (Mantelmeeuwen)
3. Pelicans
4. Inca Terns (Zarcillo (Larosterna inca)Inca Sterns,
ook gezien in de haven op voor de kust liggen de boten)
5. Wilson Stormvogeltje (Wilson Petrel)
6. Jan van Gent (Piquero peruano(Sula variegata) o Peruvian Booby)
7. Humbolt Puinguin (Pinguinos de Humboldt)
8. Franjepoot, Misschien onderstaande ?
Red-necked Phalarope Phalaropus lobatus
Wetenschappelijke naam: Steganopus tricolor
Nederlandse naam: Grote Franjepoot
Engelse naam: Wilson's Phalarope
Literatuur:
http://yossarian.web-log.nl/yossarian/2007/12/dinsdag_dierend_3.html
Het meest opmerkelijke van de franjepoten is dat de vrouwtjes mooier & vooral helderder gekleurd zijn dan de mannetjes. Dat is een zeldzaamheid in het dierenrijk & deze eigenschap vinden we eigenlijk alleen bij de diersoort mensch terug (lelijke zin!, maar ik laat hem maar staan, want dit leest toch geen Filipijnse hond).
Onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwelijke franjepoten in de eierstokken relatief hoge concentraties van het mannelijke hormoon testosteron aanmaken in verhouding tot het vrouwelijke hormoon oestrogeen. Hiermee kunnen de franjevrouwtjes een verenkleed ontwikkelen dat helderder is dan dat van de franjemannetjes.
Deze voor vogels ongewone hormoonspiegel is waarschijnlijk ook van invloed op het gedrag van de franjevrouwtjes. Bij franjepoten zijn de rollen wat anders verdeeld dan bij doorsnee-gevogelte dat met een F. begint.. Bij de franjepoten zijn het de vrouwtjes die baltsen en het seksuele initiatief nemen. Franjevrouwtjes bepalen ook met welk mannetje ze paren. Daarentegen zijn het weer de mannetjes die grotendeels verantwoordelijk zijn voor het uitbroeden van de franje-eitjes & de verzorging & de ornithopedagogische opvoeding van de franjekuikentjes.
Franjepoten zijn dus hele geëmancipeerde vogels! Je zou ook kunnen zeggen dat de heren franjepoten gewoon een beetje goedmoedige sukkels & brave hoorndragers zijn, afhankelijk van de positie die u inneemt in het ornithologische emancipatiedebat.
De Wilsons franjepoot wordt ook wel de grote franjepoot genoemd & is inderdaad de grootste van de drie soorten franjepoten. Vroeger (in de middeleeuwen & zo) was de wetenschappelyck naam van de Wilsons franjepoot Steganopus tricolor & behoorde deze franjevogels dus tot een apart & inmiddels wegens opheffingsuitverkoop niet meer bestaand franjepotengeslacht. In het Engels heet de Wilsons franjepoot de Wilson’s phalarope. Deze soort broedt op de noordelijke prairies van Noordamerika & Canada & overwintert gezellig in het Andesgebied van Zuidamerika (waar dat ook mag zijn: zoek dat maar lekker zelluf op in uw Grote Bosatlas, verdoeme). Sporadisch worden ze ook wel eens als zogenaamde dwaalgast in Europa gespot door vogelliefhebbers met een hobby, een verrekijkert & teveel vrije tijd.
Literatuur:
http://yossarian.web-log.nl/yossarian/2007/12/dinsdag_dierend_3.html
GUANOCo
Nog steeds wordt eens in de zeven jaar de mest van de vogels gewonnen. Het duurt zeven jaar voordat weer een meter dikke laag mest ontstaan is. Van de drie tot vijf eilanden zijn eigenlijk nog maar twee eilanden echt geschikt voor de winning van deze meststof. Bij de andere eilanden is teveel onrust door dat de Navy basis voor te veel menselijke activiteit en onrust zorgt. Ook zitten er tegenwoordig minder vogels dan vroeger, wat voor minder meststof aanwas zorgt.
Ik geloof dat in het begin, in 1890, toen ze begonnen met de winning, de laag mest op het eiland 50m dik was. Ik kan me dat wat lastig voorstellen..omdat dan van de richels helemaal niets overblijft en de mest, mijn inziens, goed oplost in het water.
In een jaar of 30 is toen vrij veel afgegraven.
Daarnaast nog wilson stromvogeltje gezien en een franjeppoot.
LITERATUUR
http://www.kolibriexpeditions.com/birdingperukolibri/tripreports/trips_reports.asp?idtrip=4
The birding was great though with a lot of variety of birds. The air-temperature was quite pleasant. The sea was a bit shaky but not too bad. Since both Mikko Pyhälä and I were quite novice to sea birding we felt like amateurs trying to straighten out some of the birds. We have included our reasoning for identification in the account below.
A. Waved Albatross Diomedea irrorata
1 individual This species breeds on the Galapagos islands and a small island off the Ecuadorian coast (Isla La Plata)
B. Black-browed Albatross Diomedea melanophris
2 at 1000 m depth.
C. Cape Petrel Daption capense
2 at 1000m depth
D. White-chinned Petrel Procellaria aequinoctialis
10-20 mostly at 1000m depth
E. Sooty Shearwater Puffinus griseus
300 more or less
F. Wilson´s Storm-Petrel Oceanites oceanicus
common, the first storm-petrels we saw with very forceful flight and some near the boat going out was this species
G. White-vented Storm-Petrel Oceanites gracilis
Eventually we could distinguish White-vented smaller size, being a more fragile bird, tripping on the water and more erratic flight. On birds close to the boat we could see white bellies on at least 10-15 individuals
H. Wedge-rumped Storm-Petrel Oceanodroma tethys
1 seen as we were leaving the harbor. Clearly a very large white area, makes this observation 100% even though short. I have seen this species often in Galapagos.
I. Peruvian Diving-Petrel Pelecanoides garnotii
All in all 20 individual seen. This is the highest number I have ever seen of this threatened species and may be the most note-worthy record of our trip. On the Ballestas circuit close to Paracas I some times see 1-2 individuals when San Gallan island is included.
J. Blue-footed Booby Sula nebouxii
We saw 30-40 individuals of this species. They were all immatures. A bit surprising that they are still in these water being a more Northern Breeder (Ecuador). Clearly larger than Peruvian Booby and very dark heads and plain upper wings. White spot on the back and upper tail coverts usually easily seen.
K. Peruvian Booby Sula variegata
very common
L. Neotropic Cormorant Phalacrocorax olivaceus
2 near port
M. Guanay Cormorant Phalacrocorax bougainvillii
3 surprisingly low numbers
N. Red-legged Cormorant Phalacrocorax gaimardi
some 10 seen near Callao (Isla Palomino and Isla San Lorenzo)
O. Peruvian Pelican Pelecanus thagus
some 50 of this giant with almost prehistoric looks.
P. Red-necked Phalarope Phalaropus lobatus
One small flock of 5 birds seen
Q. Red Phalarope Phalaropus fulicaria
About a hundred seen total. This were seen as fast flying waders with clear white wing bands. Birds giving clear gray appearance and head and neck whitish gray with a clear black mask.
R.Band-tailed Gull Larus belcheri
The most common gull
S.Gray Gull Larus modestus
T.Gray-hooded Gull Larus cirrocephalus
U.Sabine´s Gull Xema sabini
30 We were a bit confused with this species and Swallow-tailed Gull, but we are sure that most of the birds we saw was this species (we saw many brown-backed immatures which are not confusable), except a flock of immature Swallow-tails that laid on the water and lifted as we were going out. It was mostly the adult bird in winter plumage I had problems with, but considering that I see adult birds in Galapagos this time of year that have black hoods, the adult birds here in winter plumage ought to be Sabine´s Gull.
V.Swallow-tailed Gull Creagrus furcatus
At least a flock of 10 immatures seen in the beginning of the trip. Great confusion in the later part of the trip. I believe most birds we saw later were Sabine´s Gull, as adult Swallow-tails should have black hoods this time of year.
W. Elegant Tern Sterna elegans
4
X. Royal Tern Sterna maxima
1 seen by Mikko Pyhälä
Y. South American Tern Sterna hirundinacea
Several inshore. Especially when arriving to the yacht club where they were perching in big numbers on the yachts. At see I feel most of the terns seen where. Personally I found the midsize Sterna terns difficult on long distance and on shaky boats. These individuals in the port were seen very close and the blood-red rather heavy and somewhat down-curved bill gives it away.
Z. Common Tern Sterna hirundo
1 seen for sure. But difficult to identify at sea (confusion with South American and Arctic Tern)
AA. Arctic Tern Sterna paradisaea
3 seen sufficiently well to 100 % id. Many unidentified Sternas at sea were probably this species. Wing pattern and buoyant flight (and one birds with long tail) were the details that identified the species. Need to study up on the midsize Terns though.
AB. Peruvian Tern Sterna lorata
3 were seen. This small tern is similar to Least Tern. Small size, agile and grey underparts makes it fairly easy to identify. Also noted the white forehead.
AC. Chilean Skua Catharacta chilensis
8 seen as far as I could see all adults. They looked very dark brown, but the light was not good enough to see any rufous tone.
AD. Pomarine Jaeger Stercorarius pomarinus
3 seen well to identify to species. We noted the heaviness of these birds. Heavy-bellied and powerful Most Jaegers seen where without the central elongated tail-feathers which made id difficult
AE. Long-tailed Jaeger Stercorarius longicaudus
we identified 2 for certain on slimness and lack of white crescents in the wings. There were other jaegers which probably also were this species or Parasitic Jaeger but we could not tell for sure.
AF. Whimbrel Numenius phaeopus
some 10 on Isla Palomino F
Ruddy Turnstone Arenaria interpres
On the shore as we arrived to the harbor
AG. Barn Swallow Hirundo rustica
1 30 nm from shore at the 1000 m depth and big gathering of Seabirds
LITERATUUR
http://www.kolibriexpeditions.com/birdingperukolibri/tripreports/trips_reports.asp?idtrip=4
La Isla San Lorenzo (8 Km. de largo) con su vecina La Isla El Frontón (1 Km. de largo), están ubicadas frente a la línea de playa de la Punta-Callao, entre los paralelos 77º16’ - 77º11’ de Longitud Oeste y 12º3.8’ – 12º5’ de Latitud Sur.
La hipótesis más aceptada sobre el origen de la Isla San Lorenzo es que esta se originó durante grandes transformaciones geológicas del planeta hace unos 120 millones de años. Estos cambios permitieron la formación de las grandes cadenas de montañas –como los Andes- y la consolidación de nuestra costa, producto de los choques de placas tectónicas que levantaron y hundieron parte del litoral. Según estudios de los ingenieros Oscar Palacios y Walter León de la Sociedad Geológica del Perú, esta Isla tiene el mismo tipo de roca marina que el morro solar, el salto del fraile y la Herradura.
Los primeros descubrimientos en el siglo XX se iniciaron con las expediciones del geólogo Carlos Lisson en 1905 y el Arqueólogo Max Hule en 1906. Los vestigios más antiguos encontrados en la parte más alta de la Isla conocida como La Mina son conchales de tiempos prehispánicos (2,500 años a.C.) además de objetos para hacer fuego, artefactos líticos, maíz, algodón y mate. En la zona sur se halló en gran cementerio prehispánico con aproximadamente 3 mil tumbas. De esta zona Max Hule extrajo 400 piezas Mochica y Chimú los cuales están en el museo de Antropología, Arqueología e Historia.
Durante la Colonia esta Isla fue centro de reclusión (desde el siglo XVI), se enviaba allí esclavos con mal comportamiento y –se dice- que hasta el virrey Blasco Núñez de Vela fue a parar preso a sus playas en 1544. La Isla San Lorenzo fue entregada en encomienda para la explotación de sus canteras de rocas y cuarzo. De ahí se sacaron las piedras para construir edificaciones como la Fortaleza del Real Felipe –que dicho sea de paso es la única estructura colonial en el Callao- y la primera Plaza de Armas de Lima.
Esta Isla también fue tomada como base por los piratas y corsarios quienes intentaron saquear la Capital. Uno de los más famosos fue el corsario Holandés Jacques Clerk L’Hermite, quien en 1624 asentó sus tropas en esta Isla y sitió Lima durante tres meses. L’Hermite y gran parte de su tripulación murieron victimas de una epidemia siendo enterrados en la isla.
Reintentando tomar el poder la armada española estuvo aquí el 2 de mayo de 1866. Derrotados permanecieron hasta el 10 de mayo reparando sus embarcaciones para su regreso a España. Aquí enterraron a sus muertos.
La Isla San Lorenzo también fue base naval durante la invasión chilena en la Guerra del Pacífico. Aquí enterraron a sus muertos y una prueba de ello es que en 1980 se encontraron los restos de un soldado envuelto con la bandera chilena.
En 1933 el Gobierno dispuso mediante decreto, la creación de un Lazareto (estación sanitaria) en la Isla, buscando enfrentar la epidemia del cólera que amenazaba el Perú. Cada nave extranjera que llegaba al Callao era revisada y si era encontrado algún tripulante enfermo, se le prohibía el ingreso a la ciudad y se le enviaba a cuarentena a la Isla San Lorenzo hasta su recuperación. Algunos murieron y fueron enterrados aquí. Además en las primeras décadas del siglo XX este mismo lugar recibió a los enfermos de tuberculosis mientras se decidía si se debía de construir un hospital para ellos en esta Isla o en Jauja. En este lugar también fue encontrado el cuerpo de un joven coolí de aproximadamente 20 años quien murió a causa de esta enfermedad.
Durante el oncenio de Leguía (1919-1930) la Isla San Lorenzo fue centro de reclusión para sus opositores políticos.
La Isla San Lorenzo tiene una de las playas de Lima menos frecuentadas por el gran público. Se trata de la playa del Cabezo Norte de la isla y es un lugar accesible únicamente para los civiles que posean embarcaciones de recreo.
Labels: Cavinzas island, Isla El Fronton, Isla Palomino, Isla San Lorenzo
gepost door Kanchenzonga @ 08:52
0 reacties
23 oktober Puerto Menaldo
Hoi, Ik heb nog maar vijf minuten internet tijd, dus ik zal even flink doortikken. We zitten nu in Puerto Menaldo tegen de boliviaanse grens aan. Het is erg lasitg hier iets geregeld te krijgen, en daarnaast is het erg duur. we hebben nu twee dagen een boot gehuurd voor 100 dollar maar eigenlijk bar weinig gezien.
Dat is wel een grote teleurstelling omdat veel mensen dit het hoogte punt van hun reis vonden. Daar is bij ons geen sprake van. We hadden gehoopt op dagjestocht te kunnen en allerlei dingen te kunnen bezoeken terwijl we gewoon in ons Hostel il heb nog maar vijf minuten internet tijd, dus ik zal even flink doortikken. we zitten nu in puerto menaldo tegen de boliviaanse grens aan. het is erg lasitg hier iets geregeld te krijgen, en daarnaast is het erg duur. we hebben nu twee dagen een boot gehuurd voor 100 dollar maar eigenlijk bar weinig gezien.
In Bolivia of beter gezegd de Pantanal, Brazilie, Drie jaar geleden was het echt stukken beter en goedkoper, daar zag je echt wat. In een uur zag je daar meer dan hier met een hele dag varen.
Al hoewel meer mensen toegeven in de Pantanal meer te zien dan in het oerwoud is het niet helemaal eerlijke vergelijking, want de Pantanal is geen oerwoud omdat de bomen weg zijn. Veel mensen die vanuit de Pantanal naar bijv Cristalino in Brazilie kwamen hadden dezelfde ervaring. Vogelen in de Pantanal is gemakkelijk, want het is verschrikkelijk open. Je ziet dus ook allemaal open terrein vogels (op wat uitzonderingen na in de gallery forests). In het oerwoud is het vaak veel meer zwoegen want de bomen en bladeren zitten in de weg. Het bos is dicht, veel vogels zitten hoog en je kunt bijna niet zonder geluidsapparatuur om je vogels te zien te krijgen.
Cristalino ligt in het uiterste noorden van Mato grosso (Pantanal ligt in het zuiden van Mato grosso).
WEl hebben nu wat Hoatzins (Opisthocomus hoazin) gezien, een soort primitieve vogel met klauwen aan zijn vleugels. Vroeger werd hij tot de hoendervogels gerekend, en nu vaak tot een aparte orde, Opisthocomiformes. De precieze verwantschap is zeer omstreden. Hij komt voor in de Amazonebekken en is vaak in bomen te vinden. Hij is bruin/zwart van kleur en lijkt wat op een hokko. De jonge vogels hebben klauwtjes aan hun vleugels, waarmee ze beter in bomen kunnen klimmen. De klauwen duiden echter niet op een nauwe verwantschap met Archaeopteryx of andere oude vormen met klauwen: ze zijn een terugkering naar de oude toestand. De Hoatzin is hiermee een voorbeeld van een diersoort die de Wet van Dollo ontkracht.
Daarnaast nog een Capybara en een aantal zwarte kaaimannen. Deze laatste schijnen erg zeldzaam geworden te zijn. Dit laatste lijkt wat overdreven te zijn. Je moet ze vooral snachts gaan zoeken..want dan worden ze actief.
De reuzenvisottter, die we waarsch ook al in de pantanal gezien hebben, ontbreekt nog op ons lijstje. ook apen zien we slechts zeer summier al heeft onze gids wel apen gezien en gehoord. In dieren tuinen zien we overigens genoeg apen maar in de bewoonde wereld worden de apen nog gegeten, dus vlak langs de rivier zullen ze wel erg zeldzaam zijn.
Marcel is nog steeds ziek en vandaag werd het slechter. we zijn daarom naar het ziekenhis geweest maar daar isniets uitgekomen. De longfoto liet niets zien (zowel ik als marcel moeten er vaak en lang hoesten snachts).
marcel eet weinig tot nites, alleen soep. Doet me denken aan Bolivia, toen ik ook de hele reis ziek was. Wel vreemd dat andere mensen tijdens hun reisverhalen het hier helemaal niet over hebben.
Er heerst hier, in tegenstelling tot de verhalen, helemaal geen malaria. Het laatste geval schijnt vijftien jaar geleden geweest te zijn. Wat dat betreft vreemd dat hier zoveel voor gewaarschuwd wordt. In de Pantanal en in Madidi werd volgens mij ook niets geslikt.
Dat is wel een grote teleurstelling omdat veel mensen dit het hoogte punt van hun reis vonden. Daar is bij ons geen sprake van. We hadden gehoopt op dagjestocht te kunnen en allerlei dingen te kunnen bezoeken terwijl we gewoon in ons Hostel il heb nog maar vijf minuten internet tijd, dus ik zal even flink doortikken. we zitten nu in puerto menaldo tegen de boliviaanse grens aan. het is erg lasitg hier iets geregeld te krijgen, en daarnaast is het erg duur. we hebben nu twee dagen een boot gehuurd voor 100 dollar maar eigenlijk bar weinig gezien.
In Bolivia of beter gezegd de Pantanal, Brazilie, Drie jaar geleden was het echt stukken beter en goedkoper, daar zag je echt wat. In een uur zag je daar meer dan hier met een hele dag varen.
Al hoewel meer mensen toegeven in de Pantanal meer te zien dan in het oerwoud is het niet helemaal eerlijke vergelijking, want de Pantanal is geen oerwoud omdat de bomen weg zijn. Veel mensen die vanuit de Pantanal naar bijv Cristalino in Brazilie kwamen hadden dezelfde ervaring. Vogelen in de Pantanal is gemakkelijk, want het is verschrikkelijk open. Je ziet dus ook allemaal open terrein vogels (op wat uitzonderingen na in de gallery forests). In het oerwoud is het vaak veel meer zwoegen want de bomen en bladeren zitten in de weg. Het bos is dicht, veel vogels zitten hoog en je kunt bijna niet zonder geluidsapparatuur om je vogels te zien te krijgen.
Cristalino ligt in het uiterste noorden van Mato grosso (Pantanal ligt in het zuiden van Mato grosso).
WEl hebben nu wat Hoatzins (Opisthocomus hoazin) gezien, een soort primitieve vogel met klauwen aan zijn vleugels. Vroeger werd hij tot de hoendervogels gerekend, en nu vaak tot een aparte orde, Opisthocomiformes. De precieze verwantschap is zeer omstreden. Hij komt voor in de Amazonebekken en is vaak in bomen te vinden. Hij is bruin/zwart van kleur en lijkt wat op een hokko. De jonge vogels hebben klauwtjes aan hun vleugels, waarmee ze beter in bomen kunnen klimmen. De klauwen duiden echter niet op een nauwe verwantschap met Archaeopteryx of andere oude vormen met klauwen: ze zijn een terugkering naar de oude toestand. De Hoatzin is hiermee een voorbeeld van een diersoort die de Wet van Dollo ontkracht.
Daarnaast nog een Capybara en een aantal zwarte kaaimannen. Deze laatste schijnen erg zeldzaam geworden te zijn. Dit laatste lijkt wat overdreven te zijn. Je moet ze vooral snachts gaan zoeken..want dan worden ze actief.
De reuzenvisottter, die we waarsch ook al in de pantanal gezien hebben, ontbreekt nog op ons lijstje. ook apen zien we slechts zeer summier al heeft onze gids wel apen gezien en gehoord. In dieren tuinen zien we overigens genoeg apen maar in de bewoonde wereld worden de apen nog gegeten, dus vlak langs de rivier zullen ze wel erg zeldzaam zijn.
Marcel is nog steeds ziek en vandaag werd het slechter. we zijn daarom naar het ziekenhis geweest maar daar isniets uitgekomen. De longfoto liet niets zien (zowel ik als marcel moeten er vaak en lang hoesten snachts).
marcel eet weinig tot nites, alleen soep. Doet me denken aan Bolivia, toen ik ook de hele reis ziek was. Wel vreemd dat andere mensen tijdens hun reisverhalen het hier helemaal niet over hebben.
Er heerst hier, in tegenstelling tot de verhalen, helemaal geen malaria. Het laatste geval schijnt vijftien jaar geleden geweest te zijn. Wat dat betreft vreemd dat hier zoveel voor gewaarschuwd wordt. In de Pantanal en in Madidi werd volgens mij ook niets geslikt.
gepost door Kanchenzonga @ 08:15
1 reacties
12 oktober Arequipa
Van de busreis kan ik me momenteel niet zoveel herinneren.
Het is nu zondag en we zitten in Arequipa. Hopelijk gaan de winkels wel open want dit schijnt de plek te doen om inkopen te doen. In elk geval waren vanochtend (zon op om 5:00 en we zijn buiten geweest van 6:00 tot 8:00) de winkels nog schrikbarend dicht. Gisteravond nog een winkel in het centrum, Plaza las Armas geweest. Hij had een goede collectie maar was meer dan twee keer zo duur als Cruz del Condor, dus uiteindelijk niets gekocht. Voor mijn gewicht hoef ik niet zo op te passen..ik heb tenslotte maar 12 kilo meegenomen naar Peru. Weliswaar nog veel. Hopelijk heb ik mijn bergschoenen nog nodig, want volgens mij kan ik ook met gewone schoenen volstaan. We zijn hier minder dan een dag dus we hebben het wat slecht gepland om op zondag hier te zijn. In elk geval lijkt elke plek beter dan Lima om er te zijn. Hier kun je gewoon zonder probleemen over straat lopen.
Vandaag zijn er erg veel kerkdiensten, eentje om 6:00 en dan is de volgende al om 7:00 en dan 8:00 en 9:00
Je kunt dus wel acht keer op een dag naar de kerk.
Veel gebouwen zien er nog al verwaarloosd uit. Hier koop ik een typische Peruaanse ketting. Nu ik weer in Nederland ben spijt het me dat ik er niet wat meer van gekocht heb..net als halskettinkjes en oorbellen..die kun je altijd nog cadeau doen..niet waar. En voor 3 soles (ongeveer 1$ of 75 cent, de koers van de Euro was de eerste week erg goed, 1 EUR = 4.14 Soles) heb je al een ketting..tenzij je in Puerto Menaldo koopt, waar ze het wisselgeld weer niet terug wilden geven..
Met de bus reizen hier is echt een crime. De stoelen zijn hier echt te klein.
Vanmiddag gaan we naar Cuzco.
Het is nu zondag en we zitten in Arequipa. Hopelijk gaan de winkels wel open want dit schijnt de plek te doen om inkopen te doen. In elk geval waren vanochtend (zon op om 5:00 en we zijn buiten geweest van 6:00 tot 8:00) de winkels nog schrikbarend dicht. Gisteravond nog een winkel in het centrum, Plaza las Armas geweest. Hij had een goede collectie maar was meer dan twee keer zo duur als Cruz del Condor, dus uiteindelijk niets gekocht. Voor mijn gewicht hoef ik niet zo op te passen..ik heb tenslotte maar 12 kilo meegenomen naar Peru. Weliswaar nog veel. Hopelijk heb ik mijn bergschoenen nog nodig, want volgens mij kan ik ook met gewone schoenen volstaan. We zijn hier minder dan een dag dus we hebben het wat slecht gepland om op zondag hier te zijn. In elk geval lijkt elke plek beter dan Lima om er te zijn. Hier kun je gewoon zonder probleemen over straat lopen.
Vandaag zijn er erg veel kerkdiensten, eentje om 6:00 en dan is de volgende al om 7:00 en dan 8:00 en 9:00
Je kunt dus wel acht keer op een dag naar de kerk.
Veel gebouwen zien er nog al verwaarloosd uit. Hier koop ik een typische Peruaanse ketting. Nu ik weer in Nederland ben spijt het me dat ik er niet wat meer van gekocht heb..net als halskettinkjes en oorbellen..die kun je altijd nog cadeau doen..niet waar. En voor 3 soles (ongeveer 1$ of 75 cent, de koers van de Euro was de eerste week erg goed, 1 EUR = 4.14 Soles) heb je al een ketting..tenzij je in Puerto Menaldo koopt, waar ze het wisselgeld weer niet terug wilden geven..
Met de bus reizen hier is echt een crime. De stoelen zijn hier echt te klein.
Vanmiddag gaan we naar Cuzco.
gepost door Kanchenzonga @ 07:50
0 reacties
11 oktober 2008 Cruz del Condors
Vandaag naar een uitkijkpunt met de condors geweest, ze kwamen vlakbij. Dus wat dat betreft is de moeite niet voor niets geweest want het uitkijkpunt lag hoog in de bergen. Het was daar erg warm en in peru heb ik nog niet zoveel toeuristen gezien als hier bij deze Cruz del Condors. Blijkbaar komen hier alle toeristen waaronder Czech, nederlanders en ook veel fransen en af en toe een verdwaalde italliaan.
Terug misten we de bus maar konden we nog een lift krijgen van een aantal zuid afrikaneen. Deze mensen hadden deze dag het taxi-busje volledig afgehuurd.
Deze Zuid Afrikaners uit Pretoria vonden het buitenland maar duur, niet zo vreemd want de RAND staat erg laag. Hun kinderen, die ook in het busje zaten, waren al geemigreerd naar Londen en werkten daaar nu. Zij, als gepensioneerden, bleven nog in Pretoria maar veel jongeren hadden het land al verlaten. Alle banen gingen immers, gekwalificeerd of niet, naar de zwarten toe.
De betrokken personen waren erg goed op de hoogte van de geschiedenis van de streek. Ze waren ook naar Puerto Menaldo geweest en daar erg van onder de indruk..helaas was dit een ervaring die we later niet zouden delen.
Later die dag eten we nog gevulde cactus met een aantal Czech mensen. Deze mensen hadden wel goede fotos gemaakt van de Condors. We hebben ze nog wel ons adres gegeven..maar helaas niets meer van ze gehoord.
Vandaag gaan we weer terug naar Arequipa en heb ik toch nog twee posters gekocht van de condors. tot mijn vebazing was het zware kwlaitiet fotoafdruk, geplastificeerd en al,
ik moet overigens zo in gaan pakken, om twee uur nemen we de bus.
Terug misten we de bus maar konden we nog een lift krijgen van een aantal zuid afrikaneen. Deze mensen hadden deze dag het taxi-busje volledig afgehuurd.
Deze Zuid Afrikaners uit Pretoria vonden het buitenland maar duur, niet zo vreemd want de RAND staat erg laag. Hun kinderen, die ook in het busje zaten, waren al geemigreerd naar Londen en werkten daaar nu. Zij, als gepensioneerden, bleven nog in Pretoria maar veel jongeren hadden het land al verlaten. Alle banen gingen immers, gekwalificeerd of niet, naar de zwarten toe.
De betrokken personen waren erg goed op de hoogte van de geschiedenis van de streek. Ze waren ook naar Puerto Menaldo geweest en daar erg van onder de indruk..helaas was dit een ervaring die we later niet zouden delen.
Later die dag eten we nog gevulde cactus met een aantal Czech mensen. Deze mensen hadden wel goede fotos gemaakt van de Condors. We hebben ze nog wel ons adres gegeven..maar helaas niets meer van ze gehoord.
Vandaag gaan we weer terug naar Arequipa en heb ik toch nog twee posters gekocht van de condors. tot mijn vebazing was het zware kwlaitiet fotoafdruk, geplastificeerd en al,
ik moet overigens zo in gaan pakken, om twee uur nemen we de bus.
gepost door Kanchenzonga @ 07:41
0 reacties
